Coś się kończy, coś się zaczyna. ;)

Kochani,
Na początek zaznaczę, że ten post wcale nie ma być mieszaniną moich jęków, płaczów, nie. Chciałam Wam, a może przede wszystkim sobie, napisać jak wygląda teraz u mnie sytuacja. Wiecie, wydaje mi się... wydaje mi się, że nie nadaje się do pisania recenzji. Nie umiem, nie powinnam. Widzę w nich coraz więcej mankamentów, błędów rzeczowych, gramatycznych, czy - o zgrozo - stylistycznych. Jestem w takim nastroju, że nawet brak jednej głupiej literki wywołuje u mnie potok łez. I może słusznie, w końcu owe literki, czy też ich brak, zmieniają często sens całego zdania, prawda ? Może to dlatego, że działam jak automat. Książka za książką, recka za recką i super. Póki co nie mogę zostawić bloga w świętym spokoju, bo mam wiele nieprzeczytanych książek i zaległych tekstów. To byłoby zwyczajnie nie fair, w stosunku do Wydawców którzy zaufali tej grafomance i powierzyli dane pozycje. ;)) Piszę, poniekąd, żeby się komuś wyżalić. I po to, by nikt się nie zdziwił, jeśli nagle zniknę. Postaram się w najbliższych dniach nadrobić najważniejsze zaległości, stopniowo wezmę się za te mniej naglące i myślę, że pożegnam się z blogosferą w pewnym stopniu. Ten blog cholernie dużo mi dał - między innymi to, że poznałam tutaj wspaniałych ludzi, z niektórymi na pewno będę utrzymywać kontakt jeszcze długo, długo... Nigdy nie towarzyszył mi zamysł "blog, bo darmowe książki'.Nigdy. Chciałam się dzielić swoimi przemyśleniami, chciałam mieć 'coś swojego' w internetowych odmętach. I choć to dopiero pół roku, czy coś około tego, myślę, że dojrzałam do tej decyzji, która wbrew pozorom, jest dosyć poważna. ;) Do Was na pewno będę często zaglądać, radości przeglądania Waszych stron sobie nie odbiorę. ;) I żeby naprawdę było jasne - to nie jest spektakularne pożegnanie, nie zanoszę się płaczem, nie oczekuję współczucia, ani niczego w podobnym guście. Jeśli po moich policzkach płyną łzy, to są to łzy szczęścia, nie smutku. Gdyby te pół roku temu, ktoś powiedział mi, że będę posiadać bloga, współpracować z kilkunastoma Wydawnictwami i dostawać niesamowite powieści, uśmiałabym się niezwykle. A dzisiaj, proszę. Nie chciałabym być traktowana, jako kolejna blogerka, której się znudziło i która odchodzi, bo Wydawnictwom skończyły się ciekawe książki. Jest masa książek które chciałabym przeczytać, masa Wydawnictw z którymi chciałabym pracować, masa tych, z którymi chciałabym współpracę zerwać, a mimo to odchodzę. Ten post nie jest równoznaczny z wielkim 'puf' i końcem notek. Notki będą, "recenzje" będą, zaplącze się stosik i moja biblioteczka. Ja nawet Wydawnictw jeszcze nie poinformowałam o końcu, bo dla nich to nie jest koniec. ;) Ogarnę co mam zaległego i tylko od czasu do czasu tu wejdę. Uśmiechnę się i pewnie powspominam stare dobre czasy. Dziękuję każdej jednej osobie, która zagościła tu choć przez chwilę. Dziękuję za każdy komentarz,za każde dobre i złe słowo, za wszystko. Może to brzmi śmiesznie, patetycznie i tak dalej, ale Kocham Was. Ogromnie dużo mi daliście. Cóż, skończył się jakiś etap w moim życiu. Ale zacznie się kolejny. Może kiedyś zacznę recenzować filmy, wydam własną książkę, a może nie napiszę już ani słowa. Może zapragnę znów wrócić do recenzowania, a Wydawnictwa pokażą mi drzwi. A może za kolejne pół roku, cała Polska będzie znała moje nazwisko. Nie wiem co będę robić, ale cała zabawa polega chyba odkrywaniu tego czegoś.

I jeśli choć jedna osoba zajrzy tu za jakiś czas, to mogę z całą pewnością oświadczyć, że było warto. To było najwspanialsze pół roku w moim życiu. Dziękuję !

Martyna.